ذخایر مس در انبارهای بورس آتی شانگهای در ماه مه به پایین ترین حد خود از ژانویه رسید. این پدیده نشان دهنده افزایش تقاضا برای مس در چین است که بیش از نیمی از مس جهان را مصرف می کند.
ماه گذشته، انجمن معتبر بین المللی مطالعات مس (ISCG) پیش بینی سال 2023 خود را اصلاح کرد. این انجمن اکنون انتظار دارد که به جای مازاد مس در سال جاری، بازار 114000 تن کسری داشته باشد. عوامل موثر در این مشکل، مشکلات عملیاتی و فنی است که بسیاری از تولیدکنندگان مس در افتتاح معادن با آن مواجه هستند.
در عین حال، تقاضای جهانی برای مس به دلیل افزایش تولید ناخالص داخلی چین در پایان سه ماهه اول سال 2023 به میزان 4.5 درصد ادامه می‌یابد که بسیار بالاتر از انتظارات بود. مس به عنوان مهمترین فلز صنعتی به دلایلی به عنوان یک فشارسنج اقتصادی شناخته می شود و تقاضای مس در کشور معمولاً متناسب با رشد تولید ناخالص داخلی افزایش می یابد.
با این حال، در سال های اخیر، انتقال انرژی به یک عامل اضافی در رشد تقاضای مس تبدیل شده است. به منظور جلوگیری از افزایش بیش از 2 درجه سانتیگراد دمای جهانی تا سال 2050. کشورهای پیشرو جهان موافقت کرده اند که سوخت های فسیلی را به نفع منابع انرژی تجدید پذیر و وسایل نقلیه الکتریکی حذف کنند. در این صنایع نوظهور، مس به عنوان فلزی با رسانایی الکتریکی بی نظیر ضروری است. مس همچنین در پنل های خورشیدی و توربین های بادی استفاده می شود. هر خودروی الکتریکی حاوی 80 کیلوگرم مس در باتری ها و سیم های خود است.
چین پیشتاز جهان در انرژی های تجدیدپذیر است. منابع انرژی سبز - خورشیدی و باد - در حال حاضر یک سوم از کل ظرفیت نصب شده سیستم انرژی چین را تشکیل می دهند. چین 60 درصد از خودروهای الکتریکی جهان را تولید می کند که 10 میلیون خودرو در سال گذشته تولید شده است. BYD و برندهای معروف خودروهای الکتریکی که در خانه تولید می شوند - ویلایی، شیائوپنگ و RISO - به تدریج برند معروف آمریکایی تسلا را از بازار خارج می کنند.
علاوه بر این، چین همچنین تجهیزات تولیدی را برای این صنعت "سبز" تامین می کند و فعالانه آن را هم در داخل و هم در خارج از کشور صادر می کند. به گفته وود مکنزی، چین 50 درصد از تولید توربین بادی جهانی، 66 درصد تولید ماژول خورشیدی و 88 درصد از تولید باتری (به ویژه برای خودروهای الکتریکی) را به خود اختصاص داده است. چین تجهیزاتی برای انرژی های تجدیدپذیر تولید می کند و مقادیر زیادی صادر می کند. سال گذشته، چین حدود 100 میلیارد دلار از صادرات فناوری های انرژی های تجدیدپذیر درآمد کسب کرد و بنابراین به مقادیر زیادی مس برای تولید نیاز دارد.
انتقال به انرژی پاک توسط بازارهای فلزات دیگر مانند لیتیوم یا نیکل نیز پشتیبانی می شود که کمیاب هستند و به شدت در معرض نوسانات قیمت هستند، بنابراین مس نیز به طور گسترده در ساخت و ساز، مهندسی و الکترونیک استفاده می شود. با این حال، استفاده از مس در بخش انرژی سبز تقاضا برای مس اضافی را افزایش داده است، که عملیات استخراج کنونی قادر به پاسخگویی به آن نیست.
مجله معدن هوش اخیراً رتبه‌بندی پروژه‌های جدید معدن مس را بر اساس مدت زمان پیش‌بینی شده منتشر کرده است. در راس این فهرست، پروژه مس اودوکان در شرق روسیه قرار دارد. معدن اودوکان در سال 1949 کشف شد، اما به دلیل شرایط سخت طبیعی و کمبود فناوری، مدت زیادی است که توسعه نیافته است. ساخت مجتمع معدنی و متالورژی در اودوکان در حال حاضر 95 درصد تکمیل شده است. عملیات مس در شرف آغاز است. این معدن دارای ذخایری است که تا 70 سال قابل استخراج است.
معدن اویو تولگوی در صحرای گوبی، سرمایه‌گذاری مشترک بین غول معدنی ریوتینتو و دولت مغولستان، در رتبه‌بندی پروژه «طولانی‌ترین عمر» شرکت معدن هوش رتبه دوم را کسب کرد. این پروژه ظرفیت تولید سالانه را با شروع عملیات استخراج زیرزمینی به 500000 تن افزایش می دهد و دارای ذخایر کافی برای 30 سال است. وجه مشترک معدن اودوکان روسیه و معدن اویو تولگوی در مغولستان موقعیت جغرافیایی آنها است - هم مرز با چین، بزرگترین مصرف کننده مس در جهان.
جالب اینجاست که شیلی، بزرگترین تولیدکننده مس جهان (با یک چهارم تولید مس جهان)، تنها یک جایگاه در این رتبه بندی دارد. عمر پروژه مس کبرادا بلانکا آن 25 سال پیش بینی شده است. این پروژه متعلق به شرکت کانادایی تیک منابع است که در حال حاضر در حال تلاش برای خرید غول تجارت کالا گلنکور است. پروژه های بزرگ مس باقی مانده (بسته به مدت آنها) در کشورهایی واقع شده اند که قبلاً به عنوان تولیدکنندگان اصلی مس شناخته نمی شدند، اما برای تامین منابع فلزی خود برای انتقال انرژی جهان نیز وارد رقابت شده اند. اینها شامل پروژه های مس در یونان، برزیل، عمان و بوتسوانا و همچنین سرمایه گذاری گروه جاده و پل سیچوان چین در پروژه مس در منطقه اریتره آفریقا است.